کلاس یوگای کوروش

کوروش جونم می دونی که وقتی تو شکم مامانی بودی من نه ماه تموم می رفتم یوگا ماهای آخر عملا کاری نمی کردم و بیشتر از انرژی اون فضا و همصحبتی با دوستای گلم استفاده می کردم ولی بودن تو اون محیط برام تجربه ی خیلی شیرینی بود.وقتی به دنیا اومدی همه از آرامش وجودت و اینکه یه حس خوب و آرومی به آدم میدی حرف میزدن.و این واقعیت داشت تو خیلی با نوزادای دیگه فرق داشتی خیلی آروم بودی و به ندرت گریه می کردی.خیلی عاقل بودی و به صداهایی که در اطرافت شنیده میشد به دقت گوش می دادی. وزنت خیلی خوب بود سرعت رشدت خیلی عالی بود خیلی زود راه افتادی (ده ماهگی )نسبت به محرکهای پیرامونت واکنشهای درستی می دادی. همین جوری که بزرگتر می شدی کارایی می کردی که من حیرت می کردم حرکاتی که تو کلاس انجام می دادیم رو میدیدم که تو با مهارت خاصی انجام میدی.وقتی خیلی خسته بودی اصوات رو به زبون می آوردی ذکر اوم رو بیشتر موقع هایی که خوابت میومد یا گرسنه بودی می گفتی.وقتی از چیزی عصبانی بودی حرکت شیر رو انجام می دادی. تنفسای پاکسازی رو هم وقتای خستگی و عصبانیت انجام میدادی که الانم همین جوریه.حرکت کوه رو خیلی زیاد انجام میدی و وقتی از رو این حرکت بلند میشی خیلی شادی و دست میزنی انگار به یه چیز خیلی مهم دست پیدا کردی. دیدن این حرکات برام جالبه البته خیلی از بچه های همسن تو یه سری از این کارا رو میکنن و این نشونه ی اینه که ما همه راههای رسیدن به شادی و آرامش رو از روز اول عمرمون بلد بودیم ولی متاسفانه خیلی زود اونارو فراموش کردیم و دیگه تکرارشون نکردیم.

دوست دارم همیشه تو رو شاد و سرحال ببینم و وقتی هم که بزرگ شدی ببینم که به خودت و سلامتی جسم و ذهن و روانت اهمیت می دی.به امید خدا

چند تا عکس از وقتایی که یوگا می کنی:

حرکت شیر

کوه که خیلی خیلی انجامش میدی

حرکت گربه

حرکت هشت نقطه

و خیلی حرکتای دیگه که نتونستم ازشون عکس بگیرم مثل دونده - پراساریتا_ کبری_ پیچ و.........

همیشه پویا و پرتلاش باش